Kalapating mababa ang lipag: Si Mirasol (Pahina 3)

Kwento ni Mirasol:

" Ang totoo kong pakay sa Maynila ay makapag-aral sa isang Unibersidad ng sa gayon ay matulungan ko ang aking pamilya. Noong una'y maganda ang naging buhay ko, ngunit hindi ako makatanggi sa mabibisyo kong mga barkada, kung saan saan ko nagagastos ang buwan-buwang sustento sakin ng aking magulang na halos magutom at makuba na sila sa pagkayod... Alak, Sigarilyo, weeds, bato. Dumating din sa puntong tumigil ng pag-aaral si Jun Jun, dahil sa akin. Naibenta na pala nila lahat ng kabuhayan, mga hayop at lupa. Natauhan ako, bigla kong naisip ang mararamdaman ng aking ina at ama na alam kong di malaman ang gagawin kapag iyon ay nalaman. Kaya nagsikap ako, nagtrabaho kahit di ako makatapos ngunit pipilitin ko kung makakaipon ng sapat. Halos lahat ng makukuha kong sobra sa aking bayad, ay ibinibigay ko sa pamilya ko. Kelan ko kaya mapagtatapat na tumigil na ako sa pag-aaral? Natatakot akong makita sila na dismayado sa kalagayan ko ngayon.. hay. "




 "Mira.. Ikaw na sunod, galingan mo ah! Madami tayong costumer"...Manager
 "opo.."...Mirasol




 Lumabas si Mirasol na may Tabon Tabon ang kanyang buong katawan. Aminado syang nakakahiya ang kanyang trabaho. Isang nagbibigay aliw, init, panadaliaang ligaya sa lalaki, isang pu*a. Paglabas nya sa tanghalan ay unti-unti nyang hinubad ang madilim na katotohanan.


 "Wooh! Alisin mo na yan!"
 "Take it off!"
 "Wooh"


Halos mabingi sya sa nakakaasiwang tinig ng uhaw na mga lalaki. Gusto na nyang umalis ngunit hindi maari dahil nakatingin sa kanya ang may-ari ng cabaret, na kapag umalis sya dun ay di na sya makakabalik. Natatakot syang mawalan din ng Trabaho, kaya sige ang giling nya. Nagpaikot-ikot sa poste, nagpagulong gulong. Nang biglang..




 "Mirasol!"




 Itutuloy..