noong unang panahon.

sa totoo lang nag-aalangan pa ko kung gagawin ko to o hindi ( parang telenovela sa tv, ang drama ). Sa totoo lang hindi ko alam paano magsimula ( ang arte! ) pero eto na.. eto na,, ahhh.. malapit na ( green minded!)

Naalala ko si Sir Bob Ong, dahil sa kanya naging maarte ako ng ganito. eeh! tsasi naman e!
nainspire ako sa mga pinagsusulat nya at mga payo nya na naging dahilan ng pagkaleche leche ng buhay ko! (joke lang haha)

Bakit ko nga pala ginagawa to ngaun? aba'y ewan..Kung hindi sana nung unang panahon kung hindi nauso ang literatura, edi sana hindi ako nahihirap magtype ngayon at magiisip ng ikukwento ( joke lang uli)

back went i was playing a jakenstong (jack and stone)


noon pa man ay naengganyo na ko na sumali sa Journalism na hindi ko man mawari kung bakit? Nakalimutan ko kung bakit.. it was when magellan travel along the coast and boom! Philippines is discovered! 
sus! nung elementary ako? ano ba namang malay ko? sumali lang ako dun dahil sabi nila... malalaman ko daw ang pinakamahabang word sa dictionary ang.. supercalifragilisticespialodocious, sabi ko tuloy sus, tingin ka sa label ng shampoo sa may contents, ang dami kayang mahahabang word.. tulad ng Ethyldimonium Ethosulfate, stearyldimoniumhydroxypropyl or hydroxypropyltrimonium... at angnagbabasangayonnitoayuto-utoatmatatawasyabiglasasarilinya.


wala nga kong ginagawa nun kung hindi idrawing ang titser na nagtuturo sa'min.. inaantok ako sa mga sinasabi nya marahil hindi ko pa talaga gusto ang pagsususlat dahil sa totoo lang, paano ako gaganahan kung wala naman  syang maibigay na task sa akin, at isa lamang akong "panakip butas" kapag walang nagawa ang editor.


"ang naramdaman ko nun ay para akong isang pambura.. taga-salo ng pagkakamali ng iba, at walang karapatang makapagsulat..."


 doodle

itutuloy...

(liligo na kasi ako hehehe)